cichawoda

Woda wszystko zmienia.

Kiedy deszcz i kiedy susza. Kiedy zaparzasz herbatę lub podlewasz pomidory. Kiedy chronisz się przed ulewą albo kąpiesz w strugach deszczu.

Nasze piosenki pisane są z myślą o tym, co wszystko zmienia, i o tym, co niezmienne. W świecie, w nas, w przyrodzie.

Często pisane są szeptem. Jak cicha woda.

Pisane między nami, między innymi, dedykowane tym i owym miejscom, ludziom, projektom, z którymi chcemy się nimi dzielić.

Podobieństwo nazwy zespołu do tytułu przeboju sprzed lat lub jego współczesnych interpretacji jest przypadkowe i nie ma dla nas znaczenia.

Znaleźliśmy jeszcze gospodarstwo agroturystyczne o tej nazwie, ale nie byliśmy tam. Może kiedyś.

Chodzi nam o coś innego. Posłuchajcie.

Jesteśmy cichawoda tu i teraz.

na 4

Jak drzewo pośród innych drzew ciągnę w górę, prosto trzymam się,

nie przeszkadza mi, że tak wielu ich, bo ten tłum lasem się nazywa.

Jak ryba pośród innych ryb, tak chyba właśnie miało być,

że prowadzi mnie ławica, z nimi jestem, bez nich całkiem znikam.

Nie idź z przodu, bo samotnie czuję się, nie idź z tyłu, bo źle poprowadzę cię,

idźmy razem ramię w ramię, wspólny takt, cztery ręce, czworo oczu, jeden świat.

A z tobą chciałabym przycupnąć pod tym drzewem, patrzeć w nasze jutro, w nasze wczoraj,

zebrać wszystko w jedną księgę napisaną wierszem.

I jeszcze chciałabym napisać te słowa, włożyć je w butelkę,

niech ławica je popycha w twoją stronę - otwórz i przeczytaj.

Na cztery ręce grajmy, na czworo oczu patrzmy, na czworo uszu słuchajmy.

Dzisiaj wtorek, zaraz staniesz na brzegu,

masz swój worek, a w tym worku trzymasz szpiegów,

jakieś rzeczy źle zrobione, jakieś słowa niepowiedziane,

czas się rozstać tu we wtorek nad ranem.

Zaraz wszystko ukołysze się, wszystko ukołysze się w łodzi.

Jakieś strachy, stare graty, zażalenia

wrzuć na pokład, tylko nie mów „do widzenia”,

brak pamięci, żeby wszystko to przetworzyć,

popchnij mocno i uciekaj trochę pożyć.

Zaraz wszystko ukołysze się, wszystko ukołysze się w łodzi.

Jeśli fale to wyrzucą w jakiś czwartek, trochę się boję,

czy ty spojrzysz i zawołasz - to nie moje, już nie moje!

Teraz wszystko ukołysze się, wszystko ukołysze się w łodzi.

Page updated

Google Sites

Report abuse